Mooi gedicht over Frida, dank je wel Thessa van der Voort

Zoals je daar ligt
gekluisterd
het bed cipier van je lichaam
en baldakijn van je verlangen
De nacht struikelt
over een drempel van dageraad
en trekt aan de bel van je hart
dat zich ontvouwt als een klaproos
op een strijdveld van lakens
Jouw penseel
jutter van een gestrand verleden
schildert het kind
dat niet om je heen speelt
maar nog steeds in je hart woont
en de man die je lief hebt
zoals een blinde zijn hond heeft
Vandaag is je harnas
de cocon van een vlinder
die zich ontpopt en je doek streelt
in de kleuren van het volk
dat jou nooit in de steek liet

Thessa van der Voort, juli 2014